ਪਿੰਡ ਦਾ ਗੇੜਾ

ਕਿੱਥੇ ਗਈਆੰ ਉਹ ਸਵੇਰਾੰ
ਜਦ ਅੱਖਾਂ ਮਲ਼ ਮਲ਼ ਉਠਦੇ ਸੀ
ਗੰਨੇ ਦੀ ਇੱਕ ਪੋਰੀ ਖਾਤਿਰ
ਭੈਣ ਭਰਾ ਨਾਲ ਰੁੱਸਦੇ ਸੀ

ਜੂੜੇ ਤੇ ਬੰਨ੍ਹਦੇ ਸਾਂ ਰੁਮਾਲ
ਤੇ ਢਿੱਲਕਦੇ ਕੱਛੇ ਪਾਉੁੰਦੇ ਸੀ
ਫੜ ਮੱਝਾਂ ਦੀਆੰ ਪੂਛਾਂ ਸ਼ਾਮੀ
ਟੋਭੇ ਚ ਤਾਰੀਆਂ ਲਾਉਂਦੇ ਸੀ

ਲੁਕਣ-ਮੀਟੀ ਘੋੜ ਕਬੱਡੀ
ਰੋਜ਼ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਖੇਲਦੇ ਸੀ
ਲਾ ਸਰੋੰ ਦੀ ਤੇਲ ਪਿੰਡੇ ਤੇ
ਡੰਡ ਬੈਠਕਾਂ ਪੇਲਦੇ ਸੀ

ਕਰ ਕਰ ਚੇਤੇ ਸ਼ਾਮਾਂ ਨੂੰ
ਕਈ ਵਾਰ ਇਹ ਮਨ ਭਰ ਆਉਂਦਾ
ਪਰ ਵਿੱਚ ਖਿਆਲਾਂ ਅਕਸਰ ਹੀ
ਮੈਂ ਪਿੰਡ ਦਾ ਗੇੜਾ ਲਾ ਆਉਂਦਾ

ਹਰ ਜੀ ੨੦/੦੧/੨੦੧੬