ਇਕ ਕੁੜੀ ਬਹਾਰੇ ਵਾਲੀ
ਬ੍ਸ ਗਈ ਸੀ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਖਿਆਲੀਂ
ਕਲਾਕੰਦ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਚਿੱਟੀ
ਬੋਲੀ ਓਹਦੀ ਸ਼ਹਿਦ ਤੋਂ ਮਿੱਠੀ
ਭਰਵੇਂ ਕੱਦ ਦੀ ਬੜੀ ਸੁਨੱਖੀ
ਮਨ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੀ ਜੱਚੀ
ਪਤਲੇ ਬੁਲ੍ਹ ਪ੍ਪੀਸੀਆਂ ਵਰਗੇ
ਅਕਸਰ ਯਾਰ ਓਹਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ
ਮਨ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਕੁਛ ਕੁਛ ਹੁੰਦਾ
ਜੱਦ ਮੈਂ ਓਹਦੀਆਂ ਸਿਫਤਾਂ ਸੁਣਦਾ
ਇਕ ਦਿਨ ਕੱਠੀ ਹਿਮਤ ਕਰਕੇ
ਦਿਲ ਆਪਣਾ ਮੈਂ ਤਲੀ ਤੇ ਧਰਕੇ
ਰੋਕ ਲਿਆ ਓਹਨੂੰ ਸੜਕ ਵਿਚਾਲੇ
ਕਰਤੇ ਬਿਆਨ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੇ ਹਾਲੇ
ਓਹ ਵੀ ਸੁਣ ਕੇ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਈ
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਲਈ ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਹੋ ਗਈ
ਓਹਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਕੇ
ਤੁਰ ਗਿਆ ਉਥੋਂ ਮੈਂ ਨੀਵੀਂ ਪਾਕੇ
ਦੂਜੇ ਦਿਨ ਓਹਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਆਕੇ
ਨਿਘੀ ਪਿਆਰ ਦੀ ਜੱਫੀ ਪਾਕੇ
ਏਦਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ
ਮਿਲਗਿਆ ਮੈਨੂੰ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਣੀ
ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਜੰਨਤ ਚ ਗੁਜਾਰੇ
ਉੜਿਆ ਅਸਮਾਨੀ ਮੈਂ ਸੰਗ ਤਾਰੇ
ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਲੱਗ ਗਈ
ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਗੁਝੀ ਸੱਟ ਵੱਜ ਗਈ
ਇਕ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਓਹਨੇ ਬੁਲਾਇਆ
ਬੁੱਕਲ ਚ ਲੈ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਸਹਿਲਾਇਆ
ਕਹਿੰਦੀ ਅੱਗੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਜਾਣਾ
ਆਪਾਂ ਓਹਦਾ ਮੰਨੀਏ ਭਾਣਾ
ਵਾਦਾ ਕਰ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇਂਗਾ
ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਨਾਂ ਰੁਲ ਜਾਵੇਂਗਾ
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਛਾ ਗਈ ਇਕ ਚੁੱਪੀ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਬਾਕੀ ਗੱਲ ਕਿੰਝ ਮੁੱਕੀ
ਫਿਰ ਓਹ ਉਥੋਂ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜ ਗਈ
ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਦਰਿਆ ਵਿਚ ਰੁੜ ਗਈ
ਪਲੇਠੀ ਦਾ ਸੀ ਜੋ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ
ਮੁੱਕ ਗਿਆ ਓਹ ਅਧ ਵਿਚਕਾਰ
ਛੱਡ ਮੈਨੂੰ ਜਹਾਜ਼ ਓਹ ਚੜਗੀ
ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਕਰਗੀ
ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੋ ਚਿੱਠੀ ਪਾ ਗਈ
ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਤੇ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾ ਗਈ
ਤੁਰ ਗਈ ਲਾਕੇ ਝੂਠੇ ਲਾਰੇ
ਖਤਮ ਕਰਗੀ ਚਾ ਮ੍ਲਾਹਰੇ
ਫਿਰਿਆ ਸੀ ਮੈਂ ਮਾਰਾ ਮਾਰਾ
ਝਟਕਾ ਇਕ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਰਾਰਾ
ਹਾੜ ਮਹੀਨਾ ਜਦ ਸੀ ਆਉਂਦਾ
ਮਨ ਮੇਰੇ ਚ ਤਰਥੱਲੀ ਮਚਾਉਂਦਾ
ਭੁੱਬਾਂ ਮਾਰ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਸੀ ਰੋਇਆ
ਜਿੱਦਾਂ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ ਖੋਇਆ
ਹੁਣ ਜਦ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਤ੍ਕ਼ਦਾਂ
ਆਪਣੀ ਕੀਤੀ ਤੇ ਅਕਸਰ ਹਸਦਾਂ
ਕੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਹ ਪਾਗਲਪਣ ਮੇਰਾ
ਕਿਓਂ ਫੜ ਬੈਠੀਂ ਰਿਹਾ ਹਨੇਰਾ
ਆ ਜਾਂਦੀ ਵਿਚ ਹੁਣ ਵੀ ਖਿਆਲੀਂ
ਓਹ ਸੀ ਜੋ ਬਹਾਰੇ ਵਾਲੀ
ਹਸਦਾਂ ਹਾਂ ਓਹਨੂੰ ਯਾਦ ਮੈਂ ਕਰਕੇ
ਰੋੰਦਾਂ ਸਾਂ ਜੀਹਦੀ ਫੋਟੋ ਫੜਕੇ
ਕਿਓਂ ਬੈਠਾ ਸਾਂ ਓਹਦੀ ਯਾਦ ਸੰਭਾਲੀ
ਨਾਂ ਕਦੇ ਸੀ ਮੇਰੀ ਬਹਾਰੇ ਵਾਲੀ
ਮੇਰਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਗਿਆ
ਓਹਦਾ ਵਖਰਾ ਗੁਲ੍ਸ੍ਤਾਂ ਖਿਲ ਗਿਆ
ਮੈਨੂੰ ਅਸਲੀ ਪਿਆਰ ਮਿਲ ਗਿਆ
ਚੰਗਾ ਇਕ ਦਿਲਦਾਰ ਮਿਲ ਗਿਆ
ਵਧਿਆ ਇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਮਿਲ ਗਿਆ
ਸੋਹਣਾ ਇਕ ਗੁਲ੍ਸ੍ਤਾਂ ਖਿਲ ਗਿਆ
ਖੁਸੀਆਂ ਨਾਲ ਜੋ ਮੇਰਾ ਭਰਿਆ ਵਿਹੜਾ
ਜੁਗ ਜੁਗ ਵੱਸੇ ਸਦਾ ਇਹ ਖੇੜਾ
ਓਸ ਦਾਤੇ ਦੀ ਅਜਬ ਹੈ ਲੀਲਾ
ਓਹਦੀ ਆਗਿਆ ਬਿਨ ਹਿਲਦਾ ਨੀ ਤੀਲਾ
ਓਹ ਦਾਤਾ ਜੋ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ
ਓਹਦੀ ਰਜ਼ਾ ਚ ਮੇਰਾ ਰਾਜੀ ਰਾਂਝਾ
ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਓਹਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵਾਂ
ਓਹਦੇ ਅੱਗੇ ਨਿੱਤ ਸੀਸ ਝੁਕਾਵਾਂ
