ਗੀਤ

ਪੈਣ ਗਲ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਟੋਏ, ਠੋਡੀ ਉਤੇ ਤਿੱਲ ਕਾਲਾ

ਲੰਬੀ ਧੌਣ ਸੁਰਾਹੀ, ਗਲ ਮੋਤੀਆਂ ਦੀ ਮਾਲਾ

ਕੋਕਾ ਨੱਕ ਦਾ ਮਾਰੇ ਲਿਸ਼ਕਾਰੇ

ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਲੁਟ ਕੇ

ਕਿਥੇ ਤੁਰ ਗਈ ਸੁਨ੍ਖੀਏ ਨਾਰੇ ...

ਪਾਵੇਂ ਕੁੜਤੀ ਤੋ ਵ੍ਖੀਆਂ ਤੋਂ ਤੰਗ ਨੀ

ਸੁਚੇ ਮੋਟੀਆਂ ਤੋ ਚਿੱਟੇ ਤੇਰੇ ਦੰਦ ਨੀ

ਤੇਰੀ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਚਮਕਦੇ ਤਾਰੇ

ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਲੁਟ ਕੇ

ਕਿਥੇ ਤੁਰ ਗਈ ਸੁਨ੍ਖੀਏ ਨਾਰੇ ...

ਪਾਇਆ ਘੱਗਰਾ ਸੂਫ਼ ਦਾ ਕਾਲਾ

ਵਿਚ ਸੁੱਚੇ ਨੀ ਰੇਸ਼ਮ ਦਾ ਨਾਲਾ

ਗੁੱਤ ਨਾਗਣੀ ਮਾਰੇ ਫੁੰਕਾਰੇ

ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਲੁਟ ਕੇ

ਕਿਥੇ ਤੁਰ ਗਈ ਸੁਨ੍ਖੀਏ ਨਾਰੇ ...

ਪੈਰੀਂ ਪਾਵੇਂ ਤੂੰ ਜੁੱਤੀ ਤਿਲੇਦਾਰ ਨੀ

ਤਕ਼ ਵੱਲ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਨੀ

ਤੇਰੀ ਤੋਰ ਤੇ ਮਰਨ ਮੁੰਡੇ ਸਾਰੇ

ਮਿੱਤਰਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਲੁਟ ਕੇ

ਕਿਥੇ ਤੁਰ ਗਈ ਸੁਨ੍ਖੀਏ ਨਾਰੇ ...

ਬਦਲਾਅ ਪਿੰਡ ਦਾ

ਕੀ ਬਦਲਾਅ ਜਰੂਰੀ ਹੈ
ਜਾਂ ਫਿਰ ਇਹ ਸਾਡੀ ਮਜਬੂਰੀ ਹੈ

ਜਦ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਵੇਖਦਾਂ ਹਾਂ
ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਧੁੰਦਲੇ ਸਾਇਆਂ ਚੋਂ
ਯਾਦ ਪਿੰਡ ਮੁਹਰੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਪਲ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਬਿਤਾਇਆਂ ਚੋਂ
ਰੂਹ ਚੋਂ ਸੁਆਲ ਇਹੀ ਉਠਦਾ ਹੈ
ਕਿਥੇ ਗੁਮ ਗਈ ਮਾਂ ਦੀ ਚੂਰੀ ਹੈ

ਕਿੰਨਾ ਕੁਝ ਇਥੇ ਬਦਲ ਗਿਆ
ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੋ ਹੋਸ਼ ਸੰਭਾਲੀ ਹੈ
ਨਾਂ ਓਹ ਗਾਰੇ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਘਰ ਰਿਹਾ
ਨਾਂ ਓਹ ਘਰ ਨੂੰ ਸਾਂਭਣ ਵਾਲੀ ਹੈ
ਨਾਂ ਹੁਣ ਕੱਚੇ ਕੋਠੇ ਚੋਂਦੇ ਨੇ
ਨਾਂ ਲਿੱਪਣਾ ਕੋਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ

ਮੱਕੀ ਦੇ ਟਾਂਡੇ ਦਿਖਦੇ ਨੀ
ਜਿਥੇ ਦੇਖੋ ਉਥੇ ਪਰਾਲੀ ਹੈ
ਨਾਂ ਪਿੜਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬੋਹਲ ਰਹੇ
ਕੋਠਾ ਨੀਰੇ ਵਾਲਾ ਖਾਲੀ ਹੈ
ਨਾਂ ਓਹ ਲੋਕ ਰਹੇ ਨਾਂ ਪਿਆਰ ਰਿਹਾ
ਬਸ ਮਨਾ ਚ ਵਧ ਗਈ ਦੂਰੀ ਹੈ

ਨਾਂ ਕੁਤਰਨ ਵਾਲੇ ਪਠਿਆਂ ਦੇ
ਅਜ ਕੱਲ ਮੁਹਾਰੇ ਲਗਦੇ ਨੇ
ਨਾਂ ਪਾਥੀਆਂ ਕੋਈ ਪਥਦਾ ਹੈ
ਨਾਂ ਹੀ ਗੁਹਾਰੇ ਲਗਦੇ ਨੇ
ਨਾਂ ਕਿੱਲਿਆਂ ਉਤੇ ਮਝਾਂ ਨੇ
ਨਾਂ ਪਾਲੀ ਹੁਣ ਜਰੂਰੀ ਹੈ

ਨਾਂ ਕਾੜਨੀਂ ਦੇ ਵਿਚ ਦੁਧ ਕਿਤੇ
ਨਾਂ ਦੁਧ ਨੂੰ ਰਿੜਕਣ ਵਾਲੀ ਹੈ
ਨਾਂ ਸੰਨ੍ਹੀ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ
ਨਾਂ ਧਾਰ ਕਢਣ ਦੀ ਕਾਹਲੀ ਹੈ
ਨਾਂ ਮਝਾਂ ਟੋਭੇ ਨ੍ਹਾਉਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਨਾਂ ਚਾਰਨ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਹੈ

ਨਾਂ ਗੱਡਾ ਰਿਹਾ ਨਾਂ ਹਲਟ ਰਹੇ
ਨਾਂ ਬਲਦਾਂ ਗਲ ਪੰਜਾਲੀ ਹੁਣ
ਘਿਰਲੀ ਸੁਹਾਗਾ ਨਹੀ ਲਭਦਾ
ਨਾਂ ਕੈਲੇ ਵਰਗਾ ਹਾਲੀ ਹੁਣ
ਟਰੈਕਟਰ ਟਰਾਲੀ ਚੱਲਦੇ ਨੇ
ਨਾ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਦੂਰੀ ਹੈ

ਨਾਂ ਲੀਹਾਂ ਨੇ ਨਾਂ ਪਹੀਆਂ ਨੇ
ਨਾਂ ਖੁਰਪੇ ਦਾਤੀਆਂ ਕਹੀਆਂ ਨੇ
ਨਾਂ ਸਲੰਘ ਤਰਿੰਗਲੀ ਲਭਦੇ ਨੇ
ਨਾਂ ਸੇਠਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਵਹੀਆਂ ਨੇ
ਬੈੰਕਾਂ ਦਾ ਕਰਜਾ ਹਰ ਸਿਰ ਤੇ
ਨਾਂ ਮੋਢਿਆਂ ਉਤੇ ਭੂਰੀ ਹੈ

ਭਾਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਬਦਲ ਗਿਆ
ਤੇ ਇਹ ਬਦਲਾਅ ਜਰੂਰੀ ਹੈ
ਇਕੱਠੇ ਖੇੜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਬਿਨਾ
ਕੀ ਸਾਡੀ ਹੋਂਦ ਇਹ ਪੂਰੀ ਹੈ
ਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਗਲ ਘੁਟਣਾ ਵੀ
ਕਿਓਂ ਬਣ ਗਈ ਸਾਡੀ ਮਜਬੂਰੀ ਹੈ

ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ

ਜਿਦਾਂ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਓਹਨੇ ਪਾਣੀ ਭਰਿਆ

ਏਦਾਂ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਭਰਿਆ

ਕਦੇ ਥੋੜਾ ਕਦੇ ਬਹੁਤਾ ਪਰ ਮੁੱਕਣ ਨਾਂ ਦਿਤਾ

ਭਾਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਇਹ ਕਦੇ ਨੀ ਇਜਹਾਰ ਕਰਿਆ 

ਬਹਿ ਪੱਥਰਾਂ ਤੇ  ਵੇਖਦਾਂ ਸਾਂ ਪਾਣੀ ਵਾਲੇ ਰੰਗ 
ਅਜੇ ਤੱਕ ਵੀ ਹੈ ਯਾਦ ਪਹਿਲੀ ਮਿਲਣੀ ਦੀ ਸੰਗ 
ਰਿਹਾ ਤੱਕਦਾ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਿੱਤ  ਲੁਕ ਸ਼ਿੱਪ ਕੇ
 ਪਰ ਟੁੱਟਣ ਨਾਂ ਦਿੱਤੀ ਕਦੇ  ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਤੰਦ 

 

ਭਟਕਦਾ ਸਾਂ ਵਿਚ ਮੰਜ੍ਧਾਰ ਜਦ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਤੈਨੂੰ 

ਧੁੰਦਲੇ ਛਾਇਆਂ ਦੇ  ਵਿਚੋਂ  ਕੁਝ  ਦਿੱਸਿਆ ਸੀ ਮੈਨੂੰ 

ਤੇਰੀ  ਇਕ ਤੱਕਣੀ ਤੇ  ਵਿਹੜਾ ਮਨ ਦਾ ਸੀ ਖਿਲਿਆ
ਜਿਹੜਾ  ਲਭਦਾ  ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਨਾਰਾ ਮਿਲਿਆ ਸੀ ਮੈਨੂੰ 

ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਚ ਕਈ  ਅੜਕਣਾ ਵੀ ਆਈਆਂ 

ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕੱਠੇ ਬਹਿ ਵਿਉਂਤਾ ਵੀ ਬਣਾਈਆਂ 

ਜਾਵਾਂ ਸਦਕੇ ਮੈਂ ਯਾਰਾਂ ਜਿਹਨਾ ਪਿਛੋਂ ਧੱਕਾ ਲਾਇਆ 

ਅਹਿਸਾਨ  ਕਿੰਝ ਮੈਂ  ਭੁੱਲਾਵਾਂ  ਜਿਹਨਾ ਜੋੜੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ