ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਮੈਂ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ
ਛੂਹ ਲਾਂ ਉਸਨੀਲੇ ਅਸਮਾਨ ਨੂੰ
ਡਰਦਾਂ ਹਾਂ ਕਿਤੇ ਗੁਆ ਨਾਂ ਦੇਵਾਂ
ਇਹ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਨ ਨੂੰ
ਪੈਰ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜੇ ਧਰਤੀ ਤੋਂ ਚੁੱਕ੍ਲੇ
ਲੋਕਾਂ ਮੁੜ ਥੱਲੇ ਲੱਗਣ ਨੀ ਦੇਣੇ
ਅਧ ਵਿਚਕਾਰੇ ਰਹੂੰ ਲਟਕਦਾ
ਖੁਸੀ ਦੇ ਦੀਵੇ ਜਗਣ ਨੇ ਦੇਣੇ
ਕੀ ਇਸ ਡਰ ਦੇ ਮਾਰੇ ਹੀ ਮੈਂ
ਵਧ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਅੱਗੇ
ਕਾਵਾਂ ਕੁੱਤਿਆ ਦੇ ਕਹਿਣ ਮੁਤਾਬਿਕ
ਦੱਸ ਕੱਦ ਮਰਦੇ ਜੱਟਾਂ ਦੇ ਢੱਗੇ
ਕਿਓਂ ਕਰਾਂ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕਿਸੇ ਦੀ
ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਹੁਣ ਕਰਾਂ ਮੈਂ
ਮਰਦੇ ਨੂੰ ਜਿਨ੍ਹ ਪਾਣੀ ਨੀ ਦੇਣਾ
ਉਹਨਾ ਤੋ ਹੁਣ ਕਿਓਂ ਡਰਾਂ ਮੈਂ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਕਰ ਭਰੋਸਾ
ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਮੈਂ ਅੱਜ ਹੀ ਪੁੱਟਾਂ
ਕੀ ਕਹਿਣਗੇ ਲੋਕੀਂ ਸਾਰੇ
ਇਸ ਡਰ ਨੂੰ ਮੈਂ ਪਾਸੇ ਸੁੱਟਾਂ
ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰਿਆਂ ਰਲਕੇ
ਆਪਣੀ ਹੀ ਇਕ ਦੁਨੀਆ ਸਜਾਵਾਂ
ਨਚ ਖੇਡ ਕੇ ਨਾਲ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ
ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇਹ ਸਫਰ ਮੁਕਾਵਾਂ
