ਕੈਂਡਲ ਡਿਨਰ

ਬਿਜਲੀ ਚਮਕੀ ਜੋਰ ਦੀ ਗਰਜਿਆ 

 ਜੋ ਕਾਲ਼ਾ ਬੱਦਲ ਕਲ੍ਹ ਚੜਿਆ
ਚੜੇ ਦਿਨ ਲੱਗਿਆ ਸੰਝ ਪੈ ਗਈ
ਜਦ  ਵਰਿਆਹ ਓਹ ਨਾਲ ਸੀ ਗੜਿਆਂ 

ਥੋੜੇ ਸਮੇ ਵਿਚ ਜਲਥਲ ਕਰਕੇ

ਫੇਰ ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਿਥੇ ਜਾ ਵੜਿਆ

ਮਗਰੋਂ ਆਇਆ ਹਵਾ ਦਾ ਝੌਂਕਾ

ਸ਼ਾਂਤ ਸੁਬਾਹ ਦਾ ਨਾਲੇ ਠਰਿਆ

ਹਰੇ ਕਚੂਰ ਦਰਖਤਾਂ ਉੱਤੋਂ
ਮੋਤੀ ਬਣ ਡਿੱਗੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਤੁਪਕੇ 
ਸਹੇ ਖੁਡਾਂ ਚੋਣ ਬਹਿਰ ਆਗਏ
ਬੈਠ ਗਏ ਝਾੜੀਆਂ ਚ ਛੁਪਕੇ

ਪੰਛੀ ਚਹਿਕੇ ਕੰਗਾਰੂ ਟੱਪੇ
ਖਿੱਲ ਗਿਆ ਇਹ ਗੁਲਸਤਾਂ ਹਮਾਰਾ
ਚੜੀ ਸੱਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਫੇਰ ਮਗਰੋਂ
ਬਣਿਆ ਬੜਾ ਅਦਭੁਤ ਨਜ਼ਾਰਾ

ਛੁੱਪ ਗਿਆ ਫੇਰ ਸੂਰਜ
ਹੋਗੀ ਸ਼ਾਮ ਸੋਹਾਣੀ
ਬਿਜਲੀ ਹੋਗੀ ਬੰਦ
ਨਾਂ ਹੁਣ ਲਾਇਟ ਨਾਂ ਪਾਣੀ

ਝੂਲੇ ਉਤੇ ਬੈਠ ਮੇਰੇ ਵੱਲ  

 ਤੱਕੇ ਘਰ ਦੀ ਸੁਆਣੀ
ਕਹਿੰਦੀ ਕਰੋ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ
ਰਾਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਜੇ  ਖਾਣੀ

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਬਾਲ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ 
ਮੈਂ ਕੋਈ ਜੁਗਾੜ ਬਣਾਉਨਾ 
ਇਸ ਸੋਹਾਣੀ ਸ਼ਾਮ ਦੇ 
ਰੰਗ ਹੋਰ ਵਧਾਉਨਾ

ਸੀ ਪ੍ਰਨਾਲਿਓਂ ਭਰ ਲਿਆ
ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਮੀਂਹ ਦਾ
ਚੁੱਲੇ ਦੀ ਥਾਂ ਸਾਹਮਣੇ
ਮੈਨੂੰ ਬਾਰਬੀਕਿਉ ਦੀਂਹਦਾ

ਬਾਰਬੀਕਿਉ ਤੇ ਭੁੰਨ ਕੇ
ਮੈਂ ਮੁਰਗਾ ਬਣਾਇਆ
ਇੰਝ ਰਾਤੀਂ ਘਰਵਾਲੀ ਨੂੰ
ਮੈਂ ਕੈਂਡਲ ਡਿਨਰ ਕਰਾਇਆ