ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ

ਜੋ ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਪੱਠੇ ਪਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਮਾਰ ਥਾਪੀ ਬਲਦ ਂਉਠਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਜੋਤ ਜੋ ਲੈਂਦਾ ਸੀ 
ਬਲਦਾਂ ਸਿਰ ਰੱਖ ਪੰਜਾਲ਼ੀ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ
ਉਸ ਕੈਲੇ ਵਰਗੇ ਹਾਲੀ ਨੂੰ

ਰੋਜ ਮੱਝਾਂ ਚਾਰ ਲਿਆਉਂਦਾ ਜੋ
ਵਾੜ ਟੋਬ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਨਹਿਲਾਉਦਾ ਜੋ
ਤੇਲ ਸਿੰਗਾਂ ਨੂੰ ਮੱਲ ਮੱਲ ਲਾਉਂਦਾ ਜੋ
ਆਈ ਹਰ ਇਕ ਦਵਾਲੀ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ
ਉਸ ਰਾਜੂ ਵਰਗੇ ਪਾਲੀ ਨੂੰ

ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਦੁੱਧ ਰਿੜਕਦੀ ਸੀ
ਹਰ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਤੋਂ ਝਿੜਕਦੀ ਸੀ
ਚੁੰਮ ਚੱਟ ਕੇ ਸੀਨੇ ਲਾਉਂਦੀ ਸੀ
ਜੋ ਇਸ ਉੱਖਲ ਪੁੱਤ ਮਵਾਲੀ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ
ਉਸ ਮਾਂ ਮੈਨੂੰ ਜੰਮਣ ਵਾਲੀ ਨੂੰ

ਮੋਢੇ ਚੱਕ ਨਿੱਤ ਖਿਡਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਅਕਸਰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਡਰਾਉਂਦਾ ਸੀ
ਜਦ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਉਹ ਘਰ ਮੁੜਦਾ
ਭਰ ਦਿੰਦਾ ਘਰ ਖਾਲ਼ੀ ਖਾਲ਼ੀ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ
ਉਸ ਬਾਪੂ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲੀ ਨੂੰ

ਂਉਹ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵੱਡੇ ਵਡੇਰੇ ਸਨ
ਵਿੱਚ ਸੱਥ ਬੈਠਦੇ ਜਿਹੜੇ ਸਨ
ਗੱਲਾੰ ਸਾਰੇ ਜਹਾਨ ਦੀਆੰ ਕਰ ਲੈਂਦੇ
ਹੱਥ ਫੜਕੇ ਚਾਹ ਦੀ ਪਿਆਲੀ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ
ਉਸ ਸੰਘਣੀ ਛਾੰ ਵਾਲੀ ਟਾਹਲੀ ਨੂੰ

ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਸੰਗ ਹਾਲੀ ਪਾਲੀ ਮੁੱਕ ਗਏ
ਸੱਥ ਵਾਲੇ ਉਹ ਦਰਖ਼ਤ ਵੀ ਸੁੱਕ ਗਏ
ਹੋਇਆ ਦੇਣਦਾਰ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਦਾ ਮੈਂ
ਜਿਸ ਭਰਿਆ ਹੋਈ ਥਾਂ ਹੁਣ ਖਾਲ਼ੀ ਨੂੰ
ਹੁਣ ਕਿੱਥੋਂ ਲੱਭ ਲਿਆਵਾਂ ਮੈਂ
ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਤੇ ਹਾਲੀ ਪਾਲੀ ਨੂੰ

ਹਰ ਜੀ ੨੪/੦੬/੨੦੧੬