ਵਿਹਲਾ ਬੈਹਿਣਾ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਸੌਖਾ
ਸੁਣ ਦੱਸਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ
ਬਹਿ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਮੱਖੀਆਂ ਮਾਰਨਾ
ਕਦੇ ਨਾਂ ਭਾਵੇ ਮੈਨੂੰ
ਨਾਂ ਫਿਰ ਮੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਹੈ ਚਲਦਾ
ਸੁਸਤੀ ਚੜਦੀ ਜਾਵੇ
ਮੁੰਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਅੱਡਿਆ ਜਾਂਦਾ
ਅੱਖੀਆਂ ਚ ਨੀਦ ਸਤਾਵੇ
ਬਹਿ ਦਫਤਰ ਵਿਚ ਸੌਂ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਨਾਂ ਕੋਈ ਮੰਜਾ ਲੱਭੇ
ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਸਭ ਮੈਨੂੰ ਵੇਖਣ
ਜਦ ਦੇਖਾਂ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ
ਦੋ ਵਾਰੀ ਚਾਹ ਪੀ ਮੈਂ ਚੁਕਿਆ
ਹੁਣ ਹੈ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ
ਰੱਬ ਕਰੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਟੁੱਟ ਜੇ
ਵਿਹਲੇ ਪਣ ਦੀ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ
ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਦੋਂ ਇਹ ਚਾਰ ਵੱਜਣਗੇ
ਜਦ ਮੈਂ ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਵਾਂ
ਘਰ ਜਾਕੇ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕਰਾਂ
ਇਸ ਸੁਸਤੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਭ੍ਜਾਵਾਂ
ਤਾਂ ਹੀ ਰੋਟੀ ਵਧਿਆ ਲੱਗੂ
ਨਾਲੇ ਨੀਂਦ ਆਉਗੀ ਚੰਗੀ
ਵਿਹਲੇ ਬਹਿਣਾ ਬਸ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ
ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਹੁੰਦੀ ਮੰਦੀ
No comments:
Post a Comment