ਉਡੀਕ

ਦਰੱਖਤ ਨਾਲ ਢੋਹ ਲਾ
ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ
ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ ਉਹ ਰਾਹ
ਚਿੰਤਤ ਅੱਖੀਆਂ ਨਾਲ
ਿੲੱਕ ਆਸ ਲੈਕੇ
ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਆਵੇਗਾ
ਤੇ ਨਿਭਾਵੇਗਾ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਦੇਣ ਦਾ
ਮੇਰੇ ਖਿਆਲਾਂ ਦਾ ਹਮਰਾਹੀ ਬਣਕੇ

ਤੀਜੇ ਪਹਿਰ ਦਾ ਉਹ ਮਰੋੜ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਗਰਮ ਤੇ ਬੇਹਵਾ
ਸ਼ਾਮ ਚ ਘੁਲ਼ ਗਿਆ
ਰੇਤ ਤੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾਂ ਨੂੰ
ੳਲੀਕਦਿਆਂ  ੳਲੀਕਦਿਆਂ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ
ਉਂਗਲਾਂ ਵੀ ਦੁੱਖਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ
ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਲਿਬੜੇ  ਹੱਥਾਂ  ਨਾਲ
ਮਾਏ ਲੱਗੇ ਘੱਗਰੇ ਦੀਆਂ
ਕਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਧੋਲ਼ ਛੱਡਿਆ
ਹਵਾ ਦੀ ਸਿਲ੍ਹ ਨੇ
ਉਸਦੇ ਵਾਲ਼ ਉਲਝਾ ਦਿੱਤੇ
ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ
ਖੂਨ ਉੱਤਰ ਆਇਆ
ਪਰ ਉਹ ਨਾਂ ਆਇਆ

ਉਹ ਅਇਆ ਪਰ
ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਬਾਅਦ
ਉਸ ਨੂੰ ਉਸਦੀ
ਕੱਠੀ ਹੋਈ ਲਾਸ਼ ਮਿਲੀ
ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਕਿਸ਼ਤੀ
ਦੇ ਖੂੰਜੇ ਚੋਂ
ਅੱਖਾਂ ਟੱਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ
ਇੰਝ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ
ਉਡੀਕ ਰਹੀ ਹੋਵੇ
ਤੇ ਕਰ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼
ਗੋਡਿਆਂ ਨਾਲ
ਡੁੱਬਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ
ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਦੀ
ਵਿੰਕਸ 31-08-2015
ਅਨੁਵਾਦ ਹਰ ਜੀ ੩੧-੦੮-੨੦੧੫