ਖੇਤੋਂ ਮੁੜਕੇ
ਆਪਣੇ ਘਰ ਵੱਲ
ਮੈਂ ਤੁਰਿਆ ਸੀ
ਪਿੰਡ ਦੀ ਫਿਰਨੀ ਤੇ
ਓਹ ਬੈਠੀ ਸੀ
ਪਤਾ ਨੀਂ ਕਿਹੜੀ
ਸੋਚ ਚ ਡੁੱਬੀ
ਡੱਕੇ ਨਾਲ ਵਾਹੁੰਦੀ
ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ
ਘੁਘੂ ਘਾਂਗੜੇ ਜਿਹੇ
ਗੁੰਮ ਸੁੰਮ ਜੀ
ਨਾਂ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀ
ਕੋਈ ਖਬਰ
ਇੰਝ ਲੱਗਿਆ ਜਿਵੇਂ
ਦੋ ਪਲਾਂ ਵਿਚ
ਭਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਪਾਣੀ
ਓਹ ਰੋਵੇਗੀ
ਤੇ ਥਰਕਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ
ਮੁਸਕਰਾਹਟ
ਬਾਹਿਰ ਸੁੱਟਣਗੇ
ਖੜਕੇ ਉਥੇ
ਲੱਗਿਆ ਮੈਂ ਸੋਚਣ
ਓਹ ਦੁਨੀਆ
ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰੀ
ਜਾਂ ਪੀੜਾਂ ਦਾ ਪਰਾਗਾ
ਕੌਣ ਹੋਊਗਾ
ਜਾਂ ਪੀੜਾਂ ਦਾ ਪਰਾਗਾ
ਕੌਣ ਹੋਊਗਾ
ਜੀਹਦੇ ਨਾਲ ਹੋਊ
ਇਹ ਵੰਡਦੀ
ਆਪਣੀਆਂ ਖੁਸੀਆਂ
ਤੇ ਅਪਣਾ ਦਰਦ|
ਹਰ ਜੀ 12/02/2016
ਆਪਣੀਆਂ ਖੁਸੀਆਂ
ਤੇ ਅਪਣਾ ਦਰਦ|
ਹਰ ਜੀ 12/02/2016
No comments:
Post a Comment