ਸਫਰ

ਖਿਆਲਾਂ ਦਾ ਜੋ ਦਰਿਆ ਹੈ ਵੱਗਦਾ
ਓਹਨੂੰ ਦੱਸ ਕਿੱਦਾਂ ਮੈਂ ਠੱਲਾਂ
ਕੱਲਾ ਕਦੇ ਜਦ ਬਹਿ ਜਾਂਨਾ ਮੈਂ
ਯਾਦਾਂ ਓਹ ਫੜ ਲੈਂਦੀਆਂ ਪੱਲਾ

ਕਿੰਨੇ ਸਾਲ ਮਿਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋਗੇ
ਪਰ ਇਹ ਗੱਲ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ
ਅੱਖਾਂ ਮੁਹਰੇ ਫਿਲਮ ਇਕ ਚੱਲਦੀ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਬੀਤੇ ਹਰ ਪਲ ਦੀ

ਉੱਚੇ ਨੀਵੇਂ ਰਸਤਿਆਂ ਉੱਤੇ
ਕੱਠਿਆਂ ਚੱਲ ਕੇ ਸਫ਼ਰ ਮੁਕਾਇਆ
ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਬਣ ਸਹਾਰਾ
ਔਖੇ ਵ੍ਕ਼ਤਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਹੰਢਾਇਆ

ਲੜਕੇ ਮੂੰਹ ਮੁਟਾਪੇ ਕਰਕੇ
ਅਕਸਰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਦੁਖ ਪੁਚਾਇਆ
ਕਈ ਵਾਰ ਬੋਲ ਕਬੋਲ ਬੋਲਕੇ
ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਈ ਕੁਝ ਸੁਣਾਇਆ

ਫਿਰ ਵੀ ਆਪਾਂ ਦੋਵੇਂ ਰਲਕੇ
ਆਪਣਾ ਇਕ ਗੁਲ੍ਸ੍ਤਾਂ ਸਜਾਇਆ
ਲਾਕੇ ਉਸ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਦੇ ਬੂਟੇ
ਸੋਹਣਾ ਇਕ ਸੰਸਾਰ ਸਜਾਇਆ

ਲੱਗੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨਜਰ ਨਾਂ ਏਹਨੂੰ
ਪਿਆਰ ਰਹੇ ਆਪਣਾ ਏਨਾ ਹੀ ਗੂੜਾ
ਹਥ ਵਿਚ ਹਥ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਫੜਕੇ
ਪੂਰਾ ਕਰੀਏ ਇਹ ਜੋ ਸਫਰ ਅਧੂਰਾ