ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ

ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ

ਨਿੱਕਾ ਜਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਪਿੰਡ ਮੇਰਾ
ਪਰ ਹੈ ਇਹ ਬੜਾ ਈ ਨਿਆਰਾ
ਪੋਪਨਿਆਂ ਵਾਲੀ ਜੋ ਹੈ ਚੋਈ
ਨਿਆਮੀਆੰ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਘਾਰਾ

ਹਰ ਸਾਲ ਹਾੜ ਤੋਂ ਅੱਸੂ ਤੱਕ
ਲਗਾਤਾਰ ਇਹ ਵਗਦੀ ਰਹਿੰਦਾ
ਪਿੰਡੋ ਜਾਣ  ਤੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਜਾਣ  ਲਈ
ਰੋਜ ਜੁੱਤੀ ਪਜਾਮਾ ਲਾਹੁਣਾ ਪੈਂਦਾ

ਪੰਜਾਹ ਕ ਘਰਾਂ ਦਾ ਇਹ ਮਾਜਰਾ
ਵਿਚ ਪੁਆਧ ਦੇ ਹੈ ਵਸਦਾ
ਪਹਿਲਾੰ ਅੰਬਾਲਾ ਤੇ ਫੇਰ ਰੋਪੜ
ਹੁਣ ਮੁਹਾਲੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਹੈ ਦੱਸਦਾ

ਗਿੱਲ ਬਿਲਿੰਗ ਮੁੰਡੀ ਜੱਟ ਸਾਰੇ
ਢੀਂਡਸਿਆਂ  ਦਾ ਕੱਲਾ ਘਰ ਹੈ
ਨਾਂ ਕੋਈ ਛੀਂਬਾ ਤੇਲੀ ਘੁਮਿਆਰ
ਬਾਕੀ ਸਭ ਜਾਤਾਂ ਦੇ ਘਰ ਹੈਂ

ਨਾਂ ਕੋਈ ਮਸਜ਼ਿਦ ਗਿਰਜਾ ਮੰਦਿਰ
ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ  ਹੈ ਇੱਕ ਗੁਰੂਦਵਾਰਾ
ਖੇੜਾ ਖੁਆਜਾ ਤੇ ਹਨੂੰਮਾਨ ਨੂੰ
ਪੂਜਦਾ ਹੈ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਸਾਰਾ

ਮਾਤਾ ਰਾਣੀ ਦੇ ਥਾਨ ਵੀ ਹੈਗੇ
ਮੜ੍ਹੀਆਂ ਕੋਲ ਹੈ ਸਥਾਨ ਸ਼ਹੀਦਾਂ
ਦਿਵਾਲੀ ਦੂਸ਼ੈਹਿਰਾ ਹਰ ਸਾਲ ਮਨਾਉਂਦੇ
ਕਦੇ ਨੇ ਦੇਖੇ ਮਨਾਉਂਦੇ ਈਦਾਂ

ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦਾ ਦਿਹਾੜਾ ਮਨਾਉਦੇ
ਇੱਕਠੇ ਹੋਕੇ ਲੋਹੜੀ ਬਾਲਦੇ
ਝੱਕਰੀਆਂ ਤੇ ਦੋਘੜਾਂ ਮਿਣਸਦੇ
ਬਾਲਮੀਕ ਲਈ ਗੜ੍ਹਬੜੇ  ਬਾਲਦੇ

ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ  ਹੈ ਇੱਕ ਚੌਂਕ ਤੇ ਟੋਭਾ
ਪੰਜ ਗਲੀਆਂ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅੰਦਰ
ਪਿੰਡ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਫਿਰਨੀ ਘੁੰਮਦੀ
ਪੰਜ ਗੋਹਰਾਂ ਜਾਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਅੰਦਰ

ਪੜ੍ਹਿਆਂ ਲਿਖਿਆਂ ਤੇ ਨੌਕਰੀ ਪੇਸ਼ੇ ਦੀ
ਸਦਾ ਰਹੀ ਹੈ ਭਰਮਾਰ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ
ਵੱਡਿਆਂ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਤੇ ਧੀਆਂ  ਦਾ
ਸਦਾ ਰਿਹਾ ਸਤਿਕਾਰ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ

ਡਾਕਟਰ ਸਾਇੰਸਦਾਨ ਇੰਜੀਂਨੀਅਰ
ਮਾਸਟਰ ਕਲਰਕ ਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰ
ਫੌਜੀ ਡਰਾਈਵਰ ਤੇ ਵੱਡੇ ਅਫ਼ਸਰ
ਪਿੰਡ ਮੇਰੇ ਦਿੱਤੇ ਹਰ ਸਰਕਾਰ

ਪੁਆਧੀ ਮਲਵਈ ਦਾ ਸੁੰਦਰ ਮਿਸਰਣ
ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਮੇਰੇ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ
ਜਦ ਵੀ ਕਦੇ ਮੈ ਪਿੰਡ ਗੇੜਾ ਮਾਰਦਾ
ਗਦ ਗਦ ਹੋ ਮਨ ਮੇਰਾ ਖਿੱਲ ਜਾਂਦਾ

ਹਰ ਜੀ ੨੭/੦੨/੨੦੧੮